لندن، انگلستان، 2012
در سال 2012 لندن به اولین شهری تبدیل شد که سه بار میزبان بازی های مدرن بود، که قبلاً محل بازی های المپیک 1908 و 1948 بوده است. این شهر در سال 2012 در انتخابات نزدیک کمیته بین المللی المپیک در سال 2005 به عنوان میزبان انتخاب شد و با 4 رای از پاریس نایب قهرمان را شکست داد. نگرانی‌های ایمنی در هفته‌های قبل از برگزاری مراسم افتتاحیه المپیک لندن را تشدید کرد، زیرا شرکت خصوصی که برای تامین امنیت بازی‌ها قرارداد بسته بود، به دولت بریتانیا اطلاع داد که نمی‌تواند به اندازه‌ای که وعده داده بود نگهبان ارائه دهد (حدود 3500 نفر کوتاهی کردند). دولت مجبور شد پرسنل نظامی و پلیس محلی را به عنوان یک اقدام توقف بفرستد، اما بازی ها بدون هیچ مشکل امنیتی مهمی ادامه یافت و این قسمت به جای بحران، مایه شرمساری بود. مراسم افتتاحیه بازی های لندن یکی از نکات برجسته جشنواره بود. این منظره استادانه تاریخ فرهنگی و اجتماعی بریتانیا را به تصویر می‌کشد و تشویق شرکت‌کنندگان و بینندگان تلویزیونی را برانگیخت، که ملکه الیزابت دوم با یک چرخش کمیک غیرمنتظره مواجه شدند.
رکورد تعداد کل کمیته های ملی المپیک شرکت کننده - 204 - که در بازی های المپیک 2008 پکن ایجاد شده بود در لندن برابر شد. در بازی‌های لندن بیش از 10500 ورزشکار حضور داشتند که در 302 رویداد در 36 رشته ورزشی شرکت کردند. قابل توجه ترین مورد اضافه شده به برنامه لندن بوان بود که اولین بازی المپیک خود را در سه وزن (51 کیلوگرم [112 پوند])، 60 کیلوگرم [132 پوند] و 75 کیلوگرم [165 پوند] انجام داد. بازی های لندن همچنین اولین المپیاد بود که در آن هر کشور شرکت کننده حداقل یک ورزشکار زن با ست ورزشی نه داشت.
در این المپیک بهترین عملکرد تاریخ کاروان ورزشی ایران رقم خورد که سرآمد آن کشتی فرنگی بود.
یوگنیا کانایوا
مانند بازی‌های المپیک پکن، بازی‌های لندن تحت سلطه دو نفر از بزرگترین المپیکی‌های تمام دوران بودند: یوسین بولت دونده جامائیکایی و مایکل فلپس، شناگر آمریکایی. بولت با کسب مدال در هر دو ماده 100 متر و 200 متر، اولین مردی شد که در المپیادهای متوالی موفق به کسب دوی معتبرترین دوی پیست شد. فلپس با کسب 6 مدال (شامل 4 مدال) به پرافتخارترین ورزشکار تاریخ المپیک تبدیل شد تا مجموع طول عمر خود را به 22 برساند. در مجموع، ایالات متحده موفق شد با 46 مدال طلای المپیک را از آن خود کند که بهترین عملکرد این کشور در مسابقات غیر بایکوت بود. المپیک از زمان برگزاری بازی‌های ضعیف سال 1904 که بیش از پنج ششم شرکت‌کنندگان آمریکایی بودند. همراه با فلپس، شناگران آمریکایی تعداد زیادی از این طلاها را به خانه بردند، به ویژه میسی فرانکلین (که چهار طلا از جمله 100 متر و 200 متر کرال پشت انفرادی برنده شد) و رقیب دوست فلپس رایان لوخت (برنده دو طلا). و در مجموع پنج مدال). داستان مهم دیگر شنای بازی های لندن، یه شیون 16 ساله از چین بود که در ماده 200 متر مختلط انفرادی ن پیروز شد و در حالی که برنده ماده 400 متر IM شد، رکورد جهانی را شکست. ستاره مسابقات ژیمناستیک گابریل داگلاس از ایالات متحده بود که طلای همه جانبه انفرادی ن را به دست آورد و یکی از اعضای تیم برنده مدال طلا ایالات متحده بود.
مجموع 65 مدال بریتانیای کبیر با کسب مدال طلا توسط دوچرخه سوار سر کریستوفر هوی، بهترین عملکرد المپیکی کشور میزبان در بیش از یک قرن گذشته بود - که پیروزی‌های او در رقابت‌های سرعت تیمی و کایرین به او شش طلای حرفه‌ای را داد که بیشترین کسب شده توسط هر بریتانیایی و بریتانیایی. بیش از هر دوچرخه‌سوار دیگری برنده شده بود - و تنیسور محبوب محلی، اندی موری، که راجر فدرر از سوئیس را در فینال انفرادی مردان شکست داد تا انتقام شکست فدرر در فینال ویمبلدون یک ماه قبل را بگیرد.
ادامه دارد.
منبع:
ریو نامنظم ترین المپیک(داستان المپیک قسمت سیزدهم)
بهترین دوران ایران(داستان المپیک قسمت دوازدهم)
بازگشت به خانه(داستان المپیک قسمت یازدهم)
پر هزینه ترین المپیک تا آن زمان(داستان المپیک قسمت دهم)
شکوه بارسلون(داستان المپیک قسمت نهم)
المپیک ,بازی ,لندن ,مدال ,های ,برنده ,بازی های ,که در ,را به ,بود که ,بیش از
درباره این سایت